UNUTTUK
I
Boyun eğdik berbat ruhlu zamana,
Demir attık binbir türlü limana,
Ehli küfür şüphe saldı imana,
Biz Allah`a giden yolu unuttuk!
Alfabemiz bir gecede değişti,
Kelimeler lügatlerden savuştu,
Okur-yazar başka telden konuştu,
Ninemin bildiği dili unuttuk!
Tarihimi tam tersinden verdiler,
Kanımıza masal ile girdiler,
Kağnıları hep yokuşa sürdüler,
Düz ovada duran yolu unuttuk!
Atıldı boşluğa gerçek marifet,
Hakikatten öksüz kaldı bu millet,
Hayallere gemler vurdu kör illet,
Rüyayı süsleyen rengi unuttuk!
Yuvalardan kaçar oldu hak ilim,
Yürekleri vurdu kanlı bir zulüm,
Sardı tüm dünyayı vakitsiz ölüm,
Yası çekilmeyen günü unuttuk!
25 Ekim 2006
Muhammed Mücahid Okcu
UNUTTUK
II
Düşman sarmış herbir yanı yıkıyor,
Kanlarımız oluk oluk akıyor,
Konu komşu hayran hayran bakıyor,
Mazlumlara el olmayı unuttuk!
Yazanların ellerini kestiler,
Konuşanın dillerini kıstılar,
Meydanlarda dik duranı astılar,
Hatiplere dil olmayı unuttuk!
Hiç usanmaz, cephe cephe dolaşır,
Ölümüne geri durmaz savaşır,
Evi, barkı yoksullukla boğuşur,
Mücahide kol olmayı unuttuk!
26 Ekim 2006
Muhammed Mücahid Okcu
UNUTTUK
III
Teli koptu “Allah” diyen sazların,
Tadı kaçtı baharların yazların,
Fatihlere gebe olan kızların,
Keklik gibi sekişini unuttuk!
Cephe cephe koşup duran dedemin,
Tülbenti kefeni oldu ninemin,
Evladını şehid veren annemin,
Ceylan gibi bakışını unuttuk!
Bir asırdır hasret kaldık cihada,
Fetihler kaldılar eski rüyada,
Mücahidin kükreyerek meydana,
Yalın kılıç çıkısını unuttuk!
Yok mudur çaresi hiç bu derdimin?
İşgal olmuş her köşesi yurdumun,
Seferden sefere koşan ordumun,
Çil çil kubbe serpişini unuttuk!
27 Ekim 2006
Muhammed Mücahid Okcu
